VOOR LATER

“‘t Is stil waar da ‘t nie waait”

“Voor later” is een project dat begin dit jaar is beginnen groeien. Mijn grootvader viel en brak zijn heup en na zijn operatie in het ziekenhuis liep hij een longontsteking op. Ik hoef er niet bij te vertellen dat die omstandigheden voor iemand van 91 jaar behoorlijk levensbedreigend zijn.

“Als ge nog iets wil zeggen, ‘t is de moment.”

Ik had, voor zijn val, al een hele tijd de gewoonte om regelmatig foto’s te maken van mijn grootouders. Deels omdat ik ze ongelofelijk graag zie en ook omdat ik een fotografie mentorschap volgde, waarin de focus lag op het vastleggen van ECHTE momenten.

Waarom VOOR LATER?

Mijn doel is beelden maken, beelden die iets vertellen zonder woorden. Beelden die je iets doen voelen.

Ik wil daarbij connecties zoeken en maken. Ik geloof dat dat nodig is om de echte mens te zien.

De generatie van onze grootouders is zó kostbaar, zo fragiel. De verhalen, hun leven, dat kan je niet googelen of aan ChatGPT. 

Met “Voor Later” wil ik die verhalen vastleggen in een levend archief.  Korte documentaires, met beeld én stem.

Over hun leven, hun dorp, hun oorlogsjaren, hun liefde, hun werk, hoe simpel het toen was, of juist niet?

Voor Later is geen commercieel project, het is een vrij werk en dat woord vrij, neem ik redelijk letterlijk.  

Geen haast, maar kalm en rustig, minder gejaagd zoals vroeger. 

Alleen maar oprechte aandacht en liefde voor de mensen die onze funderingen zijn en nog zoveel meer te vertellen hebben.